Ολόκληρη η ομιλία της Ανδριάνας Φοή, Founder «The Wine Connoisseurs»
Πως μπορεί η Ελλάδα και ειδικότερα η Δυτική Ελλάδα, να κάνει βήματα ανάπτυξης του οινοτουρισμού; Στο ερώτημα αυτό, απάντησε στο Travel West Forum, η Ανδριάνα Φοή, Founder «The Wine Connoisseurs».
Η κ. Φοή παρέθεσε όλα εκείνα τα συγκριτικά στοιχεία που μπορεί η περιοχή να «εκμεταλλευτεί» προκειμένου να δημιουργήσει τη βάση αλλά και μετέπειτα σε βάθος χρόνου, ως βιώσιμο τουρισμό, τον οινοτουρισμό, που όπως, είπε, απευθύνεται σε επισκέπτες που είναι ποιοτικοί τουρίστες, τονίζοντας ότι ο οινοτουρισμός είναι μια έκφραση «money… money... money"».
Ολόκληρη η ομιλία της Ανδριάνας Φοή, Founder «The Wine Connoisseurs»
Είναι μια απροσδόκητη αποκάλυψη, πραγματικά ο οινοτουρισμός, είναι ένα ταξίδι που είναι πέρα από όσα νομίζουμε. Εμείς είμαστε μια νεοσύστατη εταιρεία, η μοναδική αμιγώς εταιρεία στη Δυτική Ελλάδα, η οποία ασχολείται με τον οινοτουρισμό και είμαστε πάρα πολύ περήφανοι και χαρούμενοι για αυτό.
Πραγματικά, έχει ανοίξει ένας δρόμος και πιστεύω, ότι και άλλοι άνθρωποι, και πιο νέοι άνθρωποι από εμάς θα συνεχίσουν και θα βάλουν ένα λιθαράκι σ αυτή τη διαδρομή.
Τι είναι ο οινοτουρισμός; Πάρα πολλοί με ρωτάνε, δηλαδή τι κάνετε, φτιάχνετε κρασιά; Οινοτουρισμός, δηλαδή τι κάνετε, πουλάτε κρασιά; Ο οινοτουρισμός, είναι αυτό που λέμε 360 μέρες, 360 μοίρες.
Δεν είναι μόνο οι επισκέψεις στα οινοποιεία, δεν είναι μόνο οι αμπελώνες, είναι τα τοπικά φεστιβάλ, είναι οινογνωσίες και αυτός είναι ένας σχετικά ορισμός παλαιός αλλά πολύ κλασικός. Επίσης, ο οινοτουρισμός, είναι μέρος του γαστρονομικού τουρισμού, δεν πάει μόνος του, και εννοείται ότι είναι κομμάτι του οικοτουρισμού και κομμάτι του βιώσιμου τουρισμού.
Παγκόσμια, ο οινοτουρισμός, είναι μια τάση, η οποία ανεβαίνει συνέχεια. Τα οικονομικά μεγέθη ζαλίζουν, το πόσα εκατομμύρια, δισεκατομμύρια τζίρος γίνεται γύρω από τον οιντουρισμό. Επηρεάζει. όλες τις περιφερειακές οικονομίες, και όχι μόνο τις κεντρικές περιφερειακές οικονομίες, δεν επηρεάζει μόνο τις μεγάλες πόλεις, αλλά επηρεάζει και όλες τις μικρές πόλεις-δορυφόρους.
Θέλω να πούμε λίγο, ποιο είναι το προφίλ του οινοτουρίστα. Θα ξεκινήσουμε από το τελευταίο που είναι ο περιστασιακός τουρίστας- επισκέπτης, και εκεί είμαστε εμείς τώρα στη Δυτική Ελλάδα. Δεν ενδιαφέρεται αποκλειστικά για το κρασί, αλλά αν επισκεφτεί μια γνωστή περιοχή κρασιού και είμαστε εμείς πραγματικά μια γνωστή περιοχή ποιοτικού κρασιού, συνήθως αποφασίζει να επισκεφθεί και ένα οινοποιείο. Όμως μπορεί να έχει έρθει και για να πάει στον Άγιο Ανδρέα, μπορεί να έχει έρθει για να επισκεφθεί την Αρχαία Ολυμπία και παράλληλα να επισκεφτεί ένα οινοποιείο. Είμαστε εκεί. Που πρέπει να φτάσουμε; Πρέπει να περάσουμε στο γαστρονομικό τουρίστα, σε αυτόν τον τουρίστα δηλαδή που ενδιαφέρεται για τη γαστρονομία, που παράλληλα βέβαια το κρασί είναι ένα μεγάλο κομμάτι του και να φτάσουμε στο wine Geek, που είναι αυτός ο τουρίστας που θέλει να μάθει, τα πάντα για το κρασί, για τους τρόπους παραγωγής, για τα αμπελοτόπια, για την ιστορία του τόπου, για το πώς αυτό διαχέεται και μέσα σε όλη την κοινωνία. Τώρα αν θα καταφέρουμε να τα φτάσουμε, θα δείξει το μέλλον.
Ο οινοτουρισμός και η οικονομία. Ο οινοτουρισμός είναι αυτό που λέμε money… money… money. Έχουμε διαλέξει κάποιες περιοχές, που είναι πολύ τυπικές, μπορούμε να πούμε ότι είναι τα αρχέτυπα του οινοτουρισμού. Η Napa Valley, με στατιστικά στοιχεία του 2020, έχει σχεδόν 4 εκατομμύρια επισκέπτες με 2,50 δισεκατομμύρια δολάρια κέρδη.
Πάμε στη Γαλλία, στο Μπορντό, που είναι το «Ιερό Δισκοπότηρο» της οινοποιίας και του οινοτουρισμού, με τεράστια επισκεψιμότητα, αλλά εκεί ο οινοτουρίστας δαπανά τα διπλάσια χρήματα. Αυτός που θα πάει θα είναι ένας γαστρονομικός τουρίστας ή ο Wine Geek, σίγουρα θα δαπανήσει τα διπλάσια χρήματα από τον περαστικό τουρίστα. Είναι ένας ποιοτικός τουρίστας. Τα χαρακτηριστικά του οινοτουρίστα, είναι ότι έχει σίγουρα, ένα υψηλό εκπαιδευτικό επίπεδο, έχει σίγουρα μια οικονομική κατάσταση που του δίνει τη δυνατότητα να μπορεί να επισκεφθεί οινοποιεία, να μην πίνει μόνο ένα ποτήρι κρασί, αλλά να πληρώνει οινογνωσίες, να αγοράζει κρασιά και παράλληλα να επισκέπτεται ό,τι άλλο έχει να προσφέρει η περιοχή.
Στην Ιταλία, έχουμε το Moltalcino, στο κάτω μέρος της Τοσκάνης, πολύ κοντά στη Φλωρεντία. Το Moltalcino είναι ένα μικρό μέρος, σαν να λέμε το Αίγιο. Έχει 1,1 εκατομμύρια επισκέπτες ετησίως, δηλαδή φανταστείτε τι θα γινόταν αν οι 500.000, δεν λέω 1,1 εκατομμύριο πήγαιναν στην περιοχή της Αιγιάλειας, ετησίως. Είναι φυσικά, οι περισσότεροι ξένοι τουρίστες και επειδή ακριβώς το Moltalcino έχει καταφέρει και έχει βγει μπροστά από τη γενική εικόνα της Τοσκάνης, έχει 10% μεγαλύτερη ανάπτυξη, από ότι έχει η υπόλοιπη Τοσκάνη, γιατί έχει κάνει το δικό του αποτύπωμα.
Ας πάμε στην Πορτογαλία, την οποία τη διάλεξα γιατί είμαστε σχεδόν πληθυσμιακά, το ίδιο. Βέβαια, η Πορτογαλία έχει μια τεράστια ιστορία πάνω, αν όχι στο κρασί, όπως το γνωρίζουμε τώρα, αλλά στην παραγωγή του Πόρτο, ενός γλυκού κρασιού, μια παγκόσμια ιστορία σε αυτό, που της έχει επιτρέψει να έχει και μια συνέχεια. Όμως μια περιοχή, μόνο μια περιοχή έχει 2 εκατομμύρια επισκέπτες το χρόνο και επίσης, κάτι πολύ σημαντικό είναι ότι όλες οι νέες θέσεις εργασίες που γίνονται, αφορούν νέους ανθρώπους.
Το Deure Valley, είναι μια περιοχή που είχε σχετικά γηρασμένο πληθυσμό, φεύγανε οι νέοι, με την ανάπτυξη όμως όλων αυτών των οινοποιείων και των οινικών διαδρομών και όλου του πλούτου που παράγει ο οινοτουρισμός περιφερειακά η περιοχή επανήλθε, Γιατί ο οινοτουρίστας όπως είπαμε χαλάει λεφτά, δεν είναι αυτός που μπαίνει σε ένα πούλμαν με 50 άτομα και χαλάει 20€ την ημέρα. Είναι αυτός που μπαίνει σε ένα μικρό βανάκι με 6 άτομα, πάει μόνος του και χαλάει 100, 200, 300€ την ημέρα. Αυτό λοιπόν δημιουργεί πολύ μεγάλες θέσεις εργασίες.
Τι γίνεται στην Ελλάδα; Who Knows; Κανένας δεν ξέρει. Κανένας δεν ξέρει, πόσοι είναι στατιστικά, σε συγκεντρωτικό επίπεδο, οι οινοτουρίστες., Δεν υπάρχει καταγεγραμμένο πουθενά.
Το Κτήμα Άλφα και το αναφέρω γιατί το γνωρίζουμε όλοι, το 2020 μας είπαν ότι το 2019, δηλαδή πριν από τον covid υποδέχτηκε 14.000 επισκέπτες. Τέτοια στοιχεία, μπορούμε να τα δούμε, μόνο όμως περιστασιακά, δεν υπάρχει επίσημος φορέας να μας το πει.
Οινοτουρισμός και Ελλάδα. Στην Ελλάδα έρχονται πρώτα οι ιδιωτικές κινήσεις πάντα, έρχονται κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι έχουνε μεράκι, είναι φωτισμένοι, θέλουν να βγάλουν μπροστά πράγματα και ξεκινάνε πολύ πριν το κράτος. Στην Ελλάδα όλα ξεκίνησαν το μακρινό 2014, δηλαδή μόλις πριν από 10 χρόνια, θεσμοθετήθηκε νομικά, η έννοια οινοτουρισμός. Επίσης θα πω και το άλλο, όταν ξεκινήσαμε εμείς πριν από 4 χρόνια, την δραστηριότητά του οινοτουρισμού, θελήσαμε να βγάλουμε ΚΑΔ και μας είπαν, όχι, δεν υπάρχει ΚΑΔ οιντουρισμός, μπορείτε να έχετε ένα ΚΑΔ, που να λέει διοργανωμένες περιηγήσεις, να έχετε ένα ΚΑΔ αν έχετε άδεια ξεναγού, όχι όμως ΚΑΔ που να λέει οινοτουρισμός. Φανταστείτε πού είμαστε.
Το 2015, έγινε η πρώτη αναφορά για να υπάρχει ένα σήμα επισκέψιμου οινοποιείου, με ανάλογες φυσικά προδιαγραφές. Ξεκίνησε αυτό το 2025 και το 2018 βγήκε και το τελικό σήμα. Από το 2019 λειτουργεί η Εθνική επιτροπή, οινοτουρισμού. Λειτουργεί; λειτουργεί.
Τα λέω όλα αυτά γιατί είναι νέα αυτή η μορφή τουρισμού στην Ελλάδα. Αν δεν ξέρουμε το πλαίσιο που μπορούμε να αναπτυχθούμε, δεν θα καταλάβουμε στην διαδρομή, τι πρέπει να κάνουμε εμείς για τον τόπο μας, για τη Δυτική Ελλάδα;
Στην Ελλάδα, μου είπαν ότι είναι καταγεγραμμένα 1.600 οινοποιεία. Η Πελοπόννησος επισκέψιμα με σήμα, έχει μόνο 22 οινοποιεία και αι άλλα τόσα βρίσκονται στη διαδικασία απόκτησης.
Η Δυτική Ελλάδα, η Αχαΐα, η Ηλεία και η Αιτωλοακαρνανία, έχει 40 οινοποιεία, δηλωμένα για ΠΟΠ, δηλαδή είναι οινοποιεία που είναι καταγεγραμμένα Πόσα είναι τα επισκέψιμα και πόσα έχουν σήμα στην περιοχή μας; Κανένας δεν ξέρει.
Ερχόμαστε σε μας, οινοτουρισμός και Δυτική Ελλάδα. Ποιος ήταν ο πρώτος; Ποιος θεωρείται στην Ελλάδα ότι ήταν ο πρώτος οινοτουρίστας; Σύμφωνα με την Αχάια Κλάους ήταν η πριγκίπισσα Σίσυ, την οποία την κάλεσε ο Γουσταύος Κλάους και επισκέφθηκε το οινοποιείο και όλη την περιοχή που ήταν η Αχάια Κλάους τότε. Αυτός θεωρείται λοιπόν επίσημα ο πρώτος οινοτουρίστας στην Ελλάδα.
Τι πρέπει να κάνουμε εμείς για να προωθήσουμε τον οινικό τουρισμό στην περιοχή μας; Δεν θα ανακαλύψουμε τον τροχό, πρέπει να κάνουμε ότι κάνουν και όλοι οι υπόλοιποι. Πρώτον, να συνεργαστούνε, όχι να συνεργαστούν μόνο τα οινοποιεία. Πρέπει να γίνει μια δημιουργία ενός δικτύου που θα είναι ευέλικτο, το οποίο θα έχει, τον τομέα εστίασης, θα συμπεριλάβει, φυσικά, τους θεσμούς και όταν λέω θεσμούς εννοούμε τις Περιφέρειες, τους δήμους, το πανεπιστήμιο, που είναι ένα πάρα πολύ μεγάλο asset για εμάς στο πανεπιστήμιο της Πάτρας, με σημαντικές σχολές, με τo τμήμα τουρισμού στη Σχολή Διοίκησης, φυσικά με τα ξενοδοχεία, που ειδικά στην περιοχή της Αχαΐας υστερούμε από όλες αυτές τις ξενοδοχειακές μονάδες, οι οποίες θα ταίριαζαν με το προφίλ του hi end, του οινοτουρίστα που θέλει να χαλάσει χρήματα, που έχει, που θέλει να επενδύσει, θέλει να περάσει ωραία, θέλει να έχει μια ολοκληρωμένη εμπειρία.
Εμείς δεν χρειάζεται να διηγηθούμε τους μύθους. Το είπαμε, είμαστε ο μύθος στην Ελλάδα γεννήθηκε το κρασί, δεν γεννήθηκε πουθενά αλλού στην Ευρώπη. Το κρασί ήρθε στην Ελλάδα από την Μικρά Ασία, στη Μακεδονία και από την Αίγυπτο στην Κρήτη.
Εμείς λοιπόν είμαστε ο μύθος, άρα δεν χρειάζεται να το διηγηθούμε και ακόμα περισσότερο και για τον τόπο μας, όπως μου είπε πολύ ωραία ο κύριος Ρούβαλης σε μια τηλεφωνική συνάντηση που είχαμε, μην ξεχνάμε ότι έφυγαν οι Αχαιοί από εδώ, με το δεύτερο εποικισμό και πήγανε στη Νότια Ιταλία, πήγανε στην Νότια Γαλλία, εποίκισαν εκεί κάποιες περιοχές και μετέφεραν μαζί τους και την αμπελοκαλλιέργεια και την παραγωγή κρασιού.
Άρα λοιπόν δεν έχουμε εμείς το μύθο; Τον έχουμε. Θα σας πω την εμπειρία μου. Είχα πάει σε ένα συνέδριο οινοτουρισμού και βρέθηκε ένας αντιπρόσωπος, από τον Οργανισμό Τουρισμού της Βουλγαρίας και άρχισε να μας μιλάει για το μαυρουντ. Έχουν κάνει δικιά τους ποικιλία, τη θεωρούν απολύτως γηγενή, δεν ανήκει σε κανέναν άλλον, την έχουν κάνει σημαία, το μαυρούδι. Δηλαδή, διάφορες ποικιλίες που τις βάζανε μαζί και τις ονομάζανε Μαυρούδι. Αυτό λοιπόν το έχουν κάνει δικό τους προϊόν. Φτιάχνουμε μύθους οι άλλοι, εμείς τους έχουμε, δεν χρειάζεται να τους φτιάξουμε.
Όμως ο οινοτουρίστας έχει και τις αξέχαστες εμπειρίες, όπως είπαν και οι προηγούμενοι παρουσιαστές πάρα πολύ ωραία, δεν μπορεί να τον φέρεις μόνο και να του να τον βάλεις σε μια μπάρα, να πιει 2 ποτήρια κρασί.
Αυτό το κάνουν στη Νapa Valley και όταν έρχονται εδώ, και τους πηγαίνουμε στα αμπέλια, τους δείχνουμε τα αμπελοτόπια, τους δείχνουμε τις ρίζες τους, λέμε να εδώ έτσι κλαδεύουμε, οι τουρίστες ενθουσιάζονται, που δε θέλουμε να τους λέμε και τουρίστες, τους λέμε επισκέπτες. Θέλουμε να είναι δικοί μας, να νιώσουν ότι είναι δικοί μας.
Δεν είμαστε η Τοσκάνη, δεν είμαστε ούτε η Rioja, δεν είμαστε τουριστικός προορισμός, πρέπει όμως να γίνουμε και οινοτουριστικός προορισμός. Είμαστε προορισμός, για άλλα πράγματα, αλλά πρέπει να βάλουμε και τον οινοτουρισμό μέσα σε όλα αυτά που έχουμε, να προσθέσουμε και να έχουμε να προτείνουμε.
Έχουμε τεράστια ποικιλία, έχουμε πλούτο δικό μας. Ποια είναι τα δικά μας, τα asset; Είναι ο μύθος, η Αχάια Κλάους, η Ολύμπια Γη, η μαλαγουζιά που ανακαλύφθηκε στην Αιτωλοακαρνανία, είναι τα αμπελοτόπια, έχουμε αμπελοτόπια στη Δυτική Ελλάδα που είναι από παραθαλάσσια αμπελοτόπια μέχρι στην ορεινή Αιγιάλεια, είναι οι τοπικές ποικιλίες που είναι μόνο δικές μας, όπως το λαγόρθι, η μαυροδάφνη στην γλυκιά και στην ξηρή της εκδοχή, και άλλες ποικιλίες, έχουμε μια τεράστια ελληνική κληρονομιά. Δεν είμαστε περιοχή που κάνει κρασιά τα τελευταία 10, 20, 30 χρόνια και επίσης όλο αυτό το παζλ έχει κοντά του και ένα μεγάλο αστικό κέντρο που μπορεί να παίξει ένα καταλυτικό ρόλο στην ανάπτυξη του οινοτουρισμού στην περιοχή μας.
Έχουμε μια τοπική γαστρονομία, όπως το αυγοτάραχο Μεσολογγίου, που κάλλιστα μπορεί να έρθει και να ταιριάξει με τα κρασιά της περιοχής μας. Οι μαυροδάφνες, στην γλυκιά και στην ξηρή εκδοχή τους, και βέβαια, διάλεξα μόνο ένα από τα προϊόντα, τη φέτα Καλαβρύτων, η οποία είναι πολυβραβευμένη, η οποία έχει στο εξωτερικό έχει αναγνωρισιμότητα, που πάνω σε αυτήν μπορούμε να στήσουμε πολλά πράγματα.
Στην Πελοπόννησο, υπάρχουν 178 οινοποιεία και 40 συμμετέχουν στους δρόμους κρασιού. Οι δρόμοι του κρασιού είναι αυτό πάνω στο οποίο στηρίζεται ο οινοτουρισμός. Στη Βόρεια Ελλάδα ξεκίνησαν το 1997 να κάνουνε τους δρόμους του κρασιού, έχουν 8 οινικές διαδρομές, με 33 οινοποιεία που συμμετάσχουν. Στην Κρήτη, που ξεκίνησαν το 2006, το 90% του παραγόμενου κρασιού το αντιπροσωπεύουν 35 οινοποιεία, τα οποία συμμετέχουν και αυτά στο δίκτυο, το οινοτουριστικό της Κρήτης.
Θα είναι η δικιά μας προσπάθεια, -γιατί τώρα δεν έχουμε τίποτα, εκτός από τα Οινοξένεια-, ένα success story; Θα δείξει.
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr